maandag 28 maart 2011

Ding 27: Copywright

Heel eerlijk moet ik zeggen, dat ik me om copywright eigenlijk nooit al te druk heb gemaakt. Het is allemaal zo gemakkelijk, een fotootje van het internet is zo gecopieerd en geplaatst, zonder er ook maar een gedachte aan te wijden. Aan muziek downloaden doe ik zelf niet, maar mijn kinderen des te meer. Ook daar maak ik me niet druk om, ik snap dat mensen dat wat voor handen is gebruiken. Daarbij moet je echter niet voorbij gaan aan de gevolgen. De muziekindustrie merkt het en bibliotheken merken het.
Deze problemen bestaan natuurlijk allang, denk aan het opnemen van muziek met een cassetterecorder en het copieren van artikelen of stukken uit boeken. Het is wel zo dat de omvang van het (onrechtmatig) copieren van muziek en informatie enorm is toegenomen, dus ook de gevolgen zijn veel groter.
Ik heb een aantal links in deze opdracht bekeken. Op Flickr heb ik foto's met en zonder common lisence bekeken en ja zonder die beperking vind je meer foto's, maar de kwaliteit van de foto's die je met Creative Common licentie vindt is prima.
Concluderend: copywright is sinds alle tijden een issue, alleen nu is het zo gemakkelijk om informatie via het web te verkrijgen, dat het bijna onbeheersbaar is. Ook is weer duidelijk, dat je goed moet nadenken wat je op het web plaatst en onder welke voorwaarden. Stel je prijs op het vermelden van je naam als iemand je citeert, kies dan voor Creative Common licentie.
Wel leuk is het volgende: mijn dochter heeft een memobord op haar kamer en daarop worden allerlei stukjes uit songteksten die haar aanspreken geschreven. De laatste kreet die ze heeft opgekalkt is "Save yourself", met daarachter ©James Morrison.......

4 opmerkingen:

  1. Wat een bijzondere schrijfwijze hanteer je.

    Je hebt gelijk als je stelt dat het internet het "copyrightprobleem" alleen maar groter heeft gemaakt. Bestanden worden op grote schaal verspreid en zijn door veel meer mensen bereikbaar. Voorheen was de kritiek van platenmaatschappijen op de fonotheken, dat ze het illegaal kopiëren in de hand hielp. Bij boeken voelden ze zich minder bedreigd, want het is toch wel erg veel werk om een boek bladzijde voor bladzijde te dupliceren. De kwaliteit werd met het kopiëren ook steeds minder. Nu is alles digitaal en oneindig in dezelfde kwaliteit dupliceerbaar. Daarom is het uitlenen van bijvoorbeeld e-books door de bibliotheek in strijd met de wet. Dat geeft ook aan de het copyrightsysteem niet helemaal meer bij deze tijd past en eigenlijk is bedoeld voor andere materialen. Het zorgt ervoor dat gewone mensen en instituten als bibliotheken verworden tot "crimineel". De video van Lawrence Lessig is een prachtig pleidooi die dat inzichtelijk maakt. Als je die niet gezien hebt, kan ik je aanraden om toch eens naar zijn verhaal te luisteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ben toch benieuwd wat je bijzonder aan mijn schrijfstijl vindt? Misschien kun je me dat uitleggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nee, het gaat om de wijze waarop je Copyright spelt. "Copywright" Had hem niet eerder zo gespeld zien worden. Kon 'm ook niet in het woordenboek vinden. Je komt er in ieder geval hoog mee in de Google zoekresultaten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Aha, duidelijk. En ook wel een beetje suf. Misschien ga ik het nog veranderen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen